4 Ağustos 2009 Salı
sevgili blog

hayatıma bir sebeple girdiğin, hislerime ortak olduğun kendimi ifade edebileceğim, neşelendireceğim bir alan açtığın için sana çok teşekkür ederim. sana yazarken kendimi daha iyi dinleyebiliyorum, anlayabiliyorum.
çevremdeki çoğu insan blog yazdığımı bilmiyor ya da yeni yeni keşfediyor. bazıları da neden yazdığımı merak ediyor. 100. post şerefine cevaplayayım günlük olarak gülmek eğlenmek, uzun vadeli olarak da geriye döndiğimde yaptığım sevdiğim şeyleri daha iyi renkli bir sekilde hatırlayabilmek bir iz bırakabilmek için... vakit almıyor mu, evet alıyor ama ben kendime ayırdığım bu vakti çok görmüyorum....
özetle blog iyiki varsın....

0 yorum: