Salomé's Wonderland

Sonbahar geldi geliyor derken yerini kışa bırakmaya başladı. (bkz izmirin havası) Ekim ayının son günlerinde yaşadığım sonbahar günlerinin gezip tozarak keyfini çıkardım. Fakat kış hakkında pek iyimser değilim... En azından Türkiye'de geçireceğim kısmından. Nedeni daha yeni ALES ten ve 4 tane vizeden çıkan bu bünyenin 3 vizeye daha, ardından da kocamaaaaaan bir Toefl sınavına girecek olması. Bununla da bitti sanmayın :) 1 hafta sonra da 6 tane finalime paşalar gibi girip tası tarağı toplayıp apar topar Finlandiya'ya gidecek olmam.

İşte ancak o zaman biraz rahatlayabileceğim. Yıllardır yaşayamadığım kışı fazlasıyla hissedebileceğim. (ortalama -15 derece ;)). Geçen yıl daha bu Finlandiya nın esamesi bile okunmazken Uludağ'a gitmek için yanıp tutuşuyordum. Yıllardır kar görmedim ben diyerek tepiniyordum. Yine de gidemedim. Çok içten istemişim herhalde ulvi bir güç beni Noel baba nın evinin yakınlarında bir yere yolluyor :))

Soğuktan kardan da korkmuyorum da gideceğim zmanlarda havanın yalnızca 3 saat aydınlanıyor olması düşündürüyor beni... İlk bir hafta ağlar sonra alışırım herhalde diyorum ama...... Umarım öyle olur....

odottaa minua Suomessa!!!!

Yılın öyle bir günü gelir ki üç gün önce giydiğiniz kısa kollu tshirt e hayretle bakakalırsınız. Birden elleriniz buz tutmaya başlar...Çevrenizi nezle insanlar sarmaya başlar ya da daha kötüsü o nezle insan siz olabilirsiniz :)(benim senaryom bu şekilde gelişti :)) En canlı insanın istekleri evde oturup film izlemek, kahve içmek ile tıkanır kalır. İşte o gün SoNBaHaR gelmiştir...

Evet... acı ama gerçek her gün beni selamlayan güneş uzak iklimlere doğru yol almaya başladı ve ben büyük ihtimalle güzel İzmir'de yaşayacağım günlerin sonuna doğru yaklaşmaya başladım... Bu nedenle bu sonbahar benim için tam anlamıyla bir sonbahar. Üniversite günlerinin sona ermesi, öğrencilik yaşamına-en yakın arkadaşımla yaşadığım eve-izmirdeki arkadaşlarıma veda, geleceğin ne getireceğinden habersiz ilerlemek mevsimi olduğundan daha kasvetli yapıyor benim için...

Ama durum o kadar da kasvetli değil aslında. Sonuçta burdan gittiğim yer fena bir yer değil. Eğlenmeye, öğrenmeye, kendimi dinlemeye gidiyorum. Böyle bir yolculuğun beni ben yapacağını o yolculuk haberini almadan bile biliyordum... Sonuçta; "Düzenim bozulur hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme... Nerden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?" dememiş mi şair?

Aslında bu yüzden bizi yeni maceralardan önce dinlenmeye düşünmeye ittiği için güzel sonbahar...